رضایت همه کشورهای تولیدکننده محصولات تراریخته در دنیا

رشد بیش از 100 برابری سطح زیر کشت محصولات تراریخته در بیستمین سال تولید و تجاری‌سازی موفق این محصولات در دنیا (1996-2015) نشا‌ن‌دهنده مزایای بی‌شمار اجتماعی، اقتصادی، زیست‌محیطی و بهداشت و سلامتی برای انسان و محیط زیست است.طبق آخرین گزارش سرویس بین‌المللی دستیابی و استفاده از بیوتکنولوژی کشاورزی در سال 2016، هر سال به سطح زیر کشت محصولات مهندسی ژنتیک و تعداد کشورهای تولیدکننده این محصولات در هر پنج قاره در سراسر دنیا افزوده می‌شود.طبق این گزارش منتشر شده، 18 میلیون کشاورز در 28 کشور توسعه‌یافته و در حال توسعه، در سراسر دنیا هر سال به استقبال تولید محصولات تراریخته رفته و با رضایت کامل از بازدهی و کارایی بالای این محصولات، زمین‌های خود را زیر کشت محصولات تراریخته می‌برند.همه کشورهایی که به تولید محصولات حاصل مهندسی ژنتیک روی آورده‌اند، به اهمیت تولید این محصولات در کشور خود و تاثیری که این محصولات روی وضعیت اقتصادی و خودکفایی غذایی کشورشان گذاشته است، کاملا واقف هستند و بر ادامه کشت و تولید این محصولات در زمین‌های خود مداومت می‌کنند.گزارش شده است که این محصولات در بیست سال گذشته 150 میلیارد دلار آمریکا برای کشاورزان سودآوری داشته‎ است.در ادامه، جدول کشورهای تولیدکننده محصولات تراریخته وسطح زیر کشت این محصولات آورده شده است. قابل ذکر است که هر سال به میزان سطح زیر کشت و تعداد کشورهای تولیدکننده این محصولات افزوده می‌شود. جدول 1. سطح زیر کشت جهانی محصولات تراریخته در سال 2015 میلادی (میلیون هکتار) (James, 2015)
به طور کلی، چهار محصول عمده تراریخته سویا، پنبه، ذرت و کلزا بیشترین سطح زیر کشت محصولات تراریخته را در دنیا دارا هستند و هر سال به تعداد تنوع این محصولات و میزان سطح زیر کشت آنها افزوده می‌شود.
با توجه به آمار و ارقام گزارش‌شده توسط خدمات سرویس بین‌المللی دستیابی و استفاده از بیوتکنولوژی کشاورزی در سال 2015، از 28 کشور تولیدکننده محصولات تراریخته، 11 کشوری که با رضایت بیشترین محصولات تراریخته را در دنیا تولید می‌کنند به ترتیب عبارتند از: آمریکا، برزیل، آرژانتین، هندوستان، کانادا، چین، پاراگوئه، پاکستان، آفریقای جنوبی، اروگوئه و بولیوی. در قاره اروپا نیز کشورهای اسپانیا، پرتغال، رومانی و جمهوری چک با رضایت به کشت ذرت تراریخته در زمین‌های خود ادامه می‌دهند.
از اولین سال تولید محصولات مهندسی ژنتیک تا به امروز، گزارش‌های مستند و متعددی در خصوص سلامت محصولات مهندسی ژنتیک منتشر شده است. برجسته‌ترین این گزارش‌ها مربوط به سازمان بهداشت جهانی، سازمان تجارت جهانی، سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد و سازمان ایمنی غذایی اتحادیه اروپا است که همگی آنها سلامت محصولات تراریخته را تایید می‌کنند.
قابل توجه است که محصولات تراریخته در راستای حفظ محیط زیست و تامین سلامت و امنیت انسان، محصولات سالمی هستند که طی بیست سال کشت و تولید موفق در دنیا، بدون ثبت هیچ‌‌گونه گزارش علمی و مستند از آثار سوء احتمالی محصولات، سابقه‌ای درخشان از خود بر جای گذاشته‌اند.
افزایش هر ساله سطح زیر کشت محصولات تراریخته در دنیا نشان‌دهنده اهمیت کاربرد این محصولات سالم و پاک در دنیا است. با توجه به افزایش جمعیت و کمبود منابع آب و غذا در دنیا، آینده بدون استفاده از فناوری مهندسی ژنتیک و دستاوردهای آن ممکن نیست.

منبع

آینده بدون فناوری و محصولات تراریخته ممکن نیست

با توجه به افزایش صدبرابری سطح زیر کشت محصولات مهندسی ژنتیک در بیستمین سال تولید و تجاری‌سازی این محصولات در دنیا که حاصل سال‌ها مطالعه و آزمایش درخصوص سلامت و ایمنی محصولات تراریخته است، براساس یک پژوهش جامع، بار دیگر سلامتی و ایمنی محصولات تراریخته برای انسان، محیط‌زیست و سایر جانوران تأیید شد. سازمان بهداشت جهانی، سازمان تجارت جهانی، سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد و سازمان ایمنی غذایی اتحادیه اروپا براساس سال‌ها مطالعات جامع و پژوهش‌های علمی، سلامت محصولات تراریخته را بارها تأیید کرده‌اند. آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان درخصوص سلامت این محصولات معتقد است که نظرات سازمان ایمنی غذایی اتحادیه اروپا مبتنی‌بر مطالعات و پژوهش‌های بسیار است. براساس جدیدترین گزارش منتشرشده توسط آکادمی علوم، مهندسی و پزشکی آمریکا در سال ٢٠١٦ (که حاصل ٩٠٠ مطالعه در بیش از سه دهه است)، تولید و مصرف محصولات مهندسی ژنتیک، هیچ‌گونه اثرات منفی سرطان‌زا و آسیب‌رسان برای انسان یا محیط‌زیست دربر نداشته است. در این پژوهش آمده است تلفیق اصلاح نباتات سنتی و فناوری مهندسی ژنتیک منجر به بهبود صفات و عملکرد محصولات و تولید محصولات سالم بی‌نیاز از مصرف سموم شیمیایی در دنیا شده است. اصلاحگران و زیست‌شناسان با کمک فناوری مهندسی ژنتیک محصولاتی تولید کرده‌اند که علاوه بر داشتن کیفیت و کمیت بالا، مقاوم دربرابر آفات و علف‌کش، مقاوم در برابر خشکی و شوری و حاوی ارزش غذایی و ویتامین بیشتر و ماندگاری بالا هستند.

 

درواقع، زیست‌شناسان از سال ١٩٨٠ با استفاده از فناوری نوین مهندسی ژنتیک محصولاتی تولید و وارد عرصه مصرف کردند که دارای صفات برتر از جمله ماندگاری بالا و ارزش غذایی و ویتامین بیشتر برای مصرف‌کننده و مقاومت در برابر سموم شیمیایی، آفت‌کش‌ها ‌و علف‌کش‌ها برای حفظ محیط‌زیست هستند. محصولات مهندسی ژنتیک برای انسان و محیط‌زیست ایمن هستند و بعد از ٢٠ سال تولید و تجاری‌سازی موفق این محصولات در دنیا، تاکنون هیچ آثار سوئی از کشت و تولید و مصرف محصولات مهندسی ژنتیک ثبت و گزارش نشده است. درخصوص آثار زیست‌محیطی محصولات مهندسی ژنتیک، قابل‌توجه است که این محصولات بعد از انجام آزمون‌های ارزیابی ایمنی گسترده، رهاسازی شده و وارد عرصه تولید، تجاری‌سازی و مصرف می‌شوند. فناوری مهندسی ژنتیک تنها فناوری زیستی نوینی است که محصولاتی را تولید کرده که با استفاده‌نکردن از سموم شیمیایی خطرناک و آفت‌کش‌ها و علف‌کش‌ها، مقاوم در برابر آفات و بیماری است.

 

این گزارش جامع در ٤٠٠ صفحه توسط ٢٠ دانشمند آکادمی علوم، مهندسی و پزشکی آمریکا جمع‌آوری شده است. در این گزارش آمده است که با توجه به رشد جمعیت، آینده بدون استفاده از فناوری‌های نو و محصولات مهندسی ژنتیک ممکن نیست. این پژوهش دقیق، کشت، تولید، مصرف و تأثیر انواع محصولات تراریخته را روی سلامت انسان، محیط‌زیست، کشاورزی و سایر جانوران بررسی کرده است. حاصل این گزارش جدید نشان می‌دهد که هیچ‌گونه رابطه بیماری‌ و سرطان‌زایی با محصولات تراریخته وجود ندارد. به‌طوری‌که در بیش از ٦٠ آزمایش و مطالعه که به طور ویژه روی سمیت محصولات تراریخته انجام شده، حاصل تمامی آن‎ها سلامت محصولات تراریخته را تأیید کرده است.

 

پژوهشگران در این کمیته با دقت تمام در مطالعات خود به‌دنبال کوچک‌ترین اثر منفی درخصوص کشت، تولید و مصرف محصولات مهندسی ژنتیک بودند، اما هیچ‌گونه شواهد قانع‌کننده‌ای از اثرات مستقیم و غیرمستقیم محصولات و فراورده‌های تراریخته بر سلامت انسان مشاهده نکردند. درخصوص نگرانی‌ از اثرات بلندمدت زیست‌محیطی محصولات مهندسی ژنتیک و ریسک‌ بالقوه این محصولات بر سلامت انسان و محیط‌زیست، این کمیته با بررسی روی ٩٠٠ پژوهش و مقاله علمی منتشرشده که روی مصرف و تأثیر محصولات تراریخته بر انسان و محیط‌زیست انجام داده است، گزارش کرد که هیچ مدرکی از اثبات این احتمال و نگرانی نیز وجود ندارد. همچنین این کمیته در گزارش مفصل خود با بررسی نظرات ٨٠ سخنران کارشناس و ١٥ وبینار (کنفرانس تحت وب) و بررسی بیش از ٧٠٠ نظر و یادداشت در این حوزه، به بررسی گسترده‌ای از کاربرد محصولات مهندسی ژنتیک در دنیا پرداخته است. طبق این گزارش، محصولات تراریخته مقاوم در برابر حشرات، آفات و بیماری با مصرف کمتر آفت‌کش‌ها و علف‌کش‌ها ضمن تأمین سلامت انسان، با مصرف‌نکردن سموم شیمیایی خطرناک و کاهش مسمومیت ناشی از آفت‌کش‌ها و علف‌کش‌ها باعث حفظ محیط‌زیست شده‌اند. همچنین این محصولات نسبت به محصولات مشابه سنتی خود، با کیفیت و کمیت بالایی که دارند در سطح زمین کمتر، عملکرد و بازدهی بالاتری دارند و موجب تنوع زیستی و حفظ زمین نیز شده‌اند. در کشاورزی، محصولات تراریخته منافع اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی فراوانی به‌دنبال داشته‌اند. شواهد و مدارک بررسی‌شده نشان می‌دهد که محصولات سویا، پنبه و ذرت تراریخته باعث سودآوری بالا برای کشاورزان شده است. علاوه بر محصولات تراریخته مقاوم دربرابر علف‌کش و آفات، محصولات تراریخته‌ با صفات جدید مثل ذرت مقاوم دربرابر خشکی، گوجه‌فرنگی مقاوم دربرابر شوری، برنج مقاوم در برابر خشکی، چغندرقند مقاوم دربرابر سه علف‌کش و برنج تراریخته با افزایش محتوای بتاکاروتن برای جلوگیری از نابینایی و مرگ ناشی از کمبود ویتامین A در حال توسعه است. طبق جدیدترین گزارش آکادمی علوم، مهندسی و پزشکی آمریکا، محصولات تراریخته آینده‌ای مطمئن و ایمن را به دنیا عرضه می‌کنند. در نهایت، این کمیته بعد از بررسی‌های گسترده گزارش کرد که هیچ شواهد قطعی‌ای از روابط علت و معلولی بین محصولات تراریخته و مشکلات زیست‌محیطی وجود ندارد. محصولات مهندسی ژنتیک محصولاتی پاک و سالم هستند و هیچ‌گونه اثر سوئی بر سلامت انسان، محیط‌زیست و سایر جانوران ندارند. همچنین طبق جدیدترین گزارش منتشرشده در نشست مشترک سازمان بهداشت جهانی و سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد در سال ٢٠١٦ درخصوص بررسی اثرات باقیمانده آفت‌کش‌ها، موضوع بحث‌برانگیز ارتباط گلایفوسیت و سرطان با محصولات تراریخته نیز مردود اعلام شد و سلامت محصولات تراریخته بار دیگر بررسی و تأیید شد. سازمان بهداشت جهانی و سازمان خواروبار جهانی در بیانیه‌ای در مورخ ١٦ می ٢٠١٦ اعلام کرد که میزان گلایفوسیت مورد استفاده در کشاورزی و محصولات مهندسی ژنتیک سرطان‌زا نیست و باعث بروز هیچ‌گونه بیماری و سرطان نمی‌شود. به‌این‌ترتیب در بررسی‌های انجام‌شده، گزارش شد که هیچ شواهد مستندی از ارتباط گلایفوسیت و سرطان و محصولات مهندسی ژنتیک مشاهده نشده و محصولات مهندسی ژنتیک محصولاتی سالم و پاک هستند که ضمن تأمین سلامت انسان، محیط‌زیست و آینده‌ای امن را به ارمغان می‌آورند.

 

لیلا سرمدی. کارشناس پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی

 منبع: شرق

فاطمه فرشاد از تولید برنج تراریخته غنی از آهن در صورت حمایت دولت خبر داد

محققان یک شرکت دانش بنیان زیست فناوری موفق به تولید برنج تراریخته غنی از آهن شدند که می تواند نیاز زنان باردار و دیگر گروه ها به این عنصر حیاتی را تامین کند.

فاطمه فرشاد، مدیرعامل شرکت زیست فناوران پردیس در گفت‌و‌گو با خبرنگار پژوهشی ایسنا اظهار داشت: آهن و روی در پوشش دانه برنج ذخیره می‌شوند و وقتی که این پوشش دانه حذف شده و به اصطلاح پولیش می‌شود و بعد دانه پخته می‌شود، قسمت اعظمی از این آهن و روی هدر می‌رود. در این طرح دو ژن را که مسوول افزایش آهن در دانه برنج بودند، به برنج منتقل کردیم. یکی از اینها ژن فریتین است که حدود چهار هزار و 500 اتم آهن در هسته خودش ذخیره می‌کند و ژن دیگر مسوول حذب آهن از خاک و انتقال آهن از اندام گیاهی به دانه است.

وی خاطرنشان کرد: با استفاده از این روش‌ها در مجموع توانستیم میزان آهن در دانه را 4.4 برابر افزایش دهیم.

فرشاد درباره روند پیشرفت این پروژه گفت: طرح تولید برنج غنی از آهن به فاز آزمایش‌های گلخانه‌یی رسیده که بعد از آن هم آزمایش‌های مزرعه‌یی است و در ادامه با حمایت های دولت ان‌شاء‌الله وارد فاز تجاری سازی می‌شویم.

وی با بیان این که تمرکز این شرکت دانش بنیان بر گیاه برنج است، تصریح کرد: برنج در کشور ما بعد از گندم مهمترین محصول کشاورزی است، به همین دلیل از جهات مختلف روی بهبود برنج کار می‌کنیم. یکی از نظر مقاومت در برابر تنش‌های زیستی و یکی هم در برابر عوامل غیر زیستی مثل خشکی که یکی از بزرگترین معضلات کشور ایران است. از طرف دیگر از آنجا که قوت غالب مردم ما برنج است، اگر برنج مصرفی از میزان کافی عناصر حیاتی مثل آهن و روی برخوردار باشد، مردم نیاز کمتری به استفاده از مکمل‌ها خواهند داشت؛ لذا غنی سازی برنج از عناصر غذایی از دیگر محورهای تحقیقات ماست.

فرشاد خاطرنشان کرد: پروژه‌ دیگری که در زمینه پزشکی داریم، تولید پروتئین‌های نوترکیب مورد نیاز انسان در داخل دانه برنج است. دانه برنج ظرفیت بسیار بالایی در تولید پروتئین‌ها دارد. به عنوان مثال یکی از پروژه های شرکت که الان یک دانشجوی دکتری ما روی آن کار می‌کند، بیان ژن سرم آلبومین انسانی در داخل دانه برنج است. بعد از این که این ژن بیان شد، پروتئین را استخراج کرده و در قالب داروی نوترکیب به بیماران ارائه خواهد شد.

این دانش آموخته جوان در خصوص نحوه شکل گیری این شرکت دانش بنیان در حوزه فناوری زیستی گفت: زمانی که دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات بودم در انتخاب پایان نامه به موضوع کشت بافت که زمینه جدیدی علاقمند شدم و با توجه به علاقه ای که تولید گل و گیاه داشتم پیشنهاد تاسیس یک شرکت در زمینه کشت بافت را به استادم دادم. دکتر قره یاضی از این پیشنهاد استقبال کردند ولی این نکته را هم متذکر شدند که می‌توان به جای کشت بافت که عمده کاربرد تجاری آن در تولید گیاهان زینتی است در حوزه ای مثل برنج کار کرد که نفع ملی دارد لذا کلا مسیر تحقیقاتی من تغییر کرد و برای کارهای پایان نامه به مرکز تحقیقات بین‌المللی برنج در فیلیپین رفتم. در نهایت این شرکت با راهنمایی و حمایت دکتر قره یاضی با هدف تولید محصولات زیست فناوری در زمینه کشاورزی، پزشکی و میکروبی تشکیل شد که زمینه اصلی فعالیت ما تاکنون بر محور برنج بوده است.

وی در پایان در خصوص روند تجاری سازی محصولات این شرکت گفت: دوره تحقیقات زیست فناوری بسیار زمان بر است که امیدواریم بتوانیم طی یک و نیم تا دو سال آینده پروژه غنی سازی برنج و ظرف دو سال طرح تولید پروتئین نوترکیب انسانی را به مرحله تجاری سازی برسانیم.

منبع

وزارت بهداشت: محصولات تراریخته سالم است؛ فریب دشمن را نخورید

سازمان بهداشت جهانی سلامت محصولات تراریخته موجود در بازار را معادل محصولات غیرتراریخته مشابه آن‌ها اعلام کرده و جای هیچ‌گونه نگرانی باقی نگذاشته است.

به گزارش دیده‌بان علم ایران دکتر رضا ملک زاده معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت با اعلام این مطلب همچنین درباره مسئله سالم بودن محصولات ترا ریخته، شایعات و تبلیغات منفی علیه این گونه محصولات افزود: هجمه رسانه‌ای شدیدی علیه محصولات تراریخته در ماه‌های اخیر بوجود آمده است. علاوه بر این اطلاع دارم که وزرای بهداشت در تمامی دوره‌ها بر سلامت این محصولات تاکید داشته‌اند. مسئول و مرجع سلامت کشور، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی است و افراد دیگر نمی‌توانند در رابطه با سلامت این محصولات نظری بدهند و اگر هم نظر بدهند قابل استناد نیست.

ملک زاده یادآور شد: علاوه بر این افراد متفرقه باید ادعاهای خود در رابطه با این محصولات را ثابت کنند، زیرا که هیچ مستند علمی قابل وثوقی در رابطه با ادعای ایشان موجود نیست و تا امروز هیچ مستندی علیه این نوع محصولات به این وزارت ارائه نشده است.

وی در پاسخ به این پرسش که غیر از سازمان بهداشت جهانی و وزارت بهداشت، آیا مراجع معتبر دیگری نیز سلامت این محصولات را تایید کرده‌اند، گفت: بله، تحقیقات متعددی وجود دارد. یکی از آن‌ها تحقیق ۲۵ ساله اتحادیه اروپایی است که پس از ۲۵ سال تحقیق و مشارکت صدها محقق و ۵۰۰ گروه تحقیقاتی مستقل در نهایت اعلام کرده است که این محصولات کاملا سالم هستند.

معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت گفت: اخیرا در یک اقدام مستقل دیگر آکادمی علوم، مهندسی و پزشکی ملی آمریکا در یک تحقیق مستقل سلامت این محصولات را طی ۲۰ سال گذشته مورد بررسی قرار داده‌اند و در نهایت نتیجه‌گیری کرده‌اند که این محصولات ایمن و سلامت هستند.

وی درباره اینکه برخی از مدعیان اعلام می‌کنند که ۲۸ کشور اروپایی مصرف این محصولات را ممنوع کرده‌اند، اظهار داشت: این موضوع صحت ندارد. EFSA که مرجع صدور مجوز به محصولات غذایی و بررسی سلامت محصولات غذایی در اتحادیه اروپایی است، تا کنون برای ۷۱ محصول تراریخته مجوز مصرف صادر کرده است و این محصولات سال‌ها است که در اروپا مصرف می‌شوند.

ملک زاده گفت: علاوه بر این مشخصا برخی از محصولات هستند مثل سویا که می‌توان گفت معادل غیرتراریخته در بازار تجارت جهانی از آن‌ها وجود ندارد و تقریبا همه کشورهای جهان از محصولات تراریخته استفاده می‌کنند. از سوی دیگر حدا قل ۵ کشور اروپایی سالهاست که به کشت و کار این نوع محصولات اشتغال دارند.

وی درباره مزیت سلامت غذایی محصولات تراریخته به محصولات غیرتراریخته، گفت: اول اینکه برخی از محصولات تراریخته مقاوم به آفت هستند و در فرآیند تولیدشان بی‌نیاز از مصرف سموم آفت‌کش هستند و برخی نیز مقاوم به علف‌کش هستند که در این نوع محصولات، از سموم علف‌کش ایمن‌تر استفاده می‌شود.

معاون وزیر بهداشت یادآور شد: عوارض باقیمانده سموم شیمیایی کشاورزی در غذای مردم بر سلامت انسان‌ها کاملا ثابت شده است. وقتی ما بتوانیم این سموم را در محصولات حذف کنیم یا کاهش دهیم و یا از سموم ایمن‌تر استفاده کنیم، صد در صد غذای سالم‌تری به سفره‌ی مردم اضافه شده است.

وی افزود: در برخی موارد نیز ارزش غذایی محصولات تراریخته افزایش یافته است و مثال معروف و ارزشمند آن برنج طلایی است که ویتامین آ دارد. برنج های تراریخته ای هم تولید شده اند که آهن قابل جذب زیادی دارند و به ویژه برای خانم ها خیلی مفید است.

ملک زاده درباره سموم علف کش و اینکه برخی اعلام می‌کنند که گلایفوسیت که در فرآیند کشت محصولات تراریخته مقاوم به علف‌کش استفاده می‌شود، سرطان‌زاست، گفت: سازمان بهداشت جهانی و سازمان خواروبار جهانی در یک بررسی مشترک تمامی سموم علف‌کش را مورد بررسی قرار داده‌اند.

وی تاکید کرد: این دو سازمان جهانی در نهایت اعلام کرده‌اند که گلایفوسیت که از ۵۰ سال پیش در کشاورزی مصرف می شود و اخیرا در فرآیند کشت برخی از محصولات تراریخته در مزارع نیز جایگزین علف کش های بسیار خطرناک شده است، جزو کم‌خطرترین انواع علف‌کش‌هاست.

معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت با تاکید بر اینکه وزارت بهداشت متولی تصمیم‌گیری نهایی در حوزه سلامت محصولات تراریخته است، گفت: قطعا و یقینا وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو متولی سلامت مردم چه در حوزه محصولات تراریخته و چه در حوزه‌های دیگر محصولات از جمله محصولات ارگانیک است.

وی افزود: البته سازمان غذا و دارو هم بر مبنای مستندات باید پاسخ دهد و نمی‌توان محصولاتی را نفی کرد! قانون ملی ایمنی زیستی صدور مجوز محصولات تراریخته در حوزه غذایی و بهداشتی را بر عهده وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی گذاشته است.

ملک زاده افزود: در وزارت بهداشت نیز تقاضاهای وارد شده به دقت مورد بررسی قرار می‌گیرند و بعد مجوز می گیرند؛ پس جای هیچ‌گونه نگرانی برای مردم باقی نخواهد ماند.

وی درباره «شورای ملی ایمنی زیستی» که وزیر بهداشت نیز عضو آن است گفت: در قانون ملی ایمنی زیستی «شورای ملی ایمنی زیستی» با ریاست معاون اول رئیس جمهور و عضویت وزرای جهاد کشاورزی، بهداشت، علوم، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، نماینده انجمن‌های علمی و نماینده اعضای هیات علمی و نظارت دو نماینده مجلس تعریف شده است.

معاون وزیر بهداشت گفت: این شورا مسایل متعددی را در حوزه ایمنی زیستی کشور در دستور کار دارد. مثلا در آخرین جلسه شورای ملی ایمنی زیستی که در حدود ۱۵ ماه پیش برگزار شد «آئین نامه اجرایی بند ب ماده ۷ قانون ملی ایمنی زیستی» تصویب شد و آیین‌نامه‌ بازدارنده قبلی لغو شد.

وی افزود: اما متاسفانه لغو آیین‌نامه قبلی تا کنون ابلاغ نشده است. البته وزارت بهداشت متقاضی برگزاری جلسات این شورا در اسرع وقت است تا هم موضوع «عدم لغو آیین‌نامه» را مطرح کند و هم اینکه موضوع «بررسی عملکرد پروژه توانمندسازی ایمنی زیستی» را در دستور کار قرار دهد.

ملک زاده یادآور شد: خوشبختانه پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره توجه ویژه‌ای در ۳۸ سال اخیر به توسعه علمی و استفاده از فناوری‌های نو در کشورمان شده است. اما همیشه دشمنان ایران اسلامی در پی ضربه زدن به استقلال و پیشرفت این کشور بوده‌اند.

وی افزود: در حال حاضر نیز با دستیابی متخصصین کشورمان به فناوری تولید محصولات تراریخته (مشخصا پنبه و برنج تراریخته) بیش از پیش مورد توجه این دشمنان قرار گرفته است و هجمه رسانه‌ای اخیر نیز ناخواسته این اهداف را دنبال می‌کند.

معاون وزیر بهداشت گفت: درخواست من از مردم کشورمان این است که به پژوهشگران متعهد کشورشان اعتماد کنند و بدانند که وزارت بهداشت در حوزه سلامت مردم از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد. محصولات تراریخته اعم از وارداتی و تولید داخلی نیز به دقت مورد بررسی سلامتی قرار گرفته و بعد مجوز می‌گیرند.

وی اظهار داشت: افراد مدعی و کسانی که با انگیزه های مختلف ممکن است در مورد سلامت غذاهای کشورمان اظهارنظرهای غیر علممی داشته باشند هم همواره وجود داشته‌اند و خواهند داشت، فقط اعتماد مردم و مسئولین کشور به پژوهشگران و مسئولین وزارت بهداشت این مرزو بوم است که راهگشای ادامه راه استقلال و خودکفایی کشور خواهد بود.

 منبع

نقش اول محصولات تراریخته در کشاورزی جهان/ تولید را جایگزین واردات کنیم

انتشار نتایج حاصل از پژوهش‌های انجام‌شده در دنیا نشان می‌دهد که هر گونه نگرانی احتمالی در رابطه با مصرف گیاهان تراریخته و محصولات مهندسی ژنتیک رد شده و در بیستمین سال تولید و تجاری‌سازی این محصولات همچنان مورد پذیرش مردم و استقبال کشاورزان در سراسر دنیا هستند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، با توجه به اینکه کشاورزی سنتی یکی از مشکلاتی است که در سالهای گذشته دچار تحول شده و رویکرد صنعتی پیدا کرده است؛ کشاورزان استفاده از فناوری های روز دنیارا حق خود دانسته و در بسیاری از مواقع نسبت به آگاهی یافتن از بیوتکنولوژی رغبت نشان داده اند،بیوتکنولوژی که ابزار یا فناوری استفاده از زیست شناسی برای تولید محصولات جدیدی است که منجر به تولید محصولات بهتر کشاورزی و همچنین با کیفیت خواهد شد و مهمترین مزیت آن استفاده حداکثری از سموم و آفت کش ها است؛ این در حالی است که با توجه به واردات محصولات تراریخته به کشور طی سالیان متمادی "مخالفت" با تولید این محصولات و تکیه به تولید داخلی مساله ای سوال برانگیز است.

لزوم استفاده از این فن آوری موجب شده است که در سالهای اخیر بسیاری از فعالان حوزه محیط زیست و کشاورزی در این رابطه صحبت کنند؛عیسی کلانتری-وزیر کشاورزی دولت اصلاحات- با اشاره به اینکه کشورهای بزرگ صادر کننده مواد غذایی از جمله آرژانتین، برزیل و آمریکا، تولید کننده مواد تراریخته هستند، می گوید:"  کشورهایی که مصرف کنندگان بزرگ مواد غذایی هستند، مانند چین و هند، به تولید این محصولات روی آورده اند،عادت داریم با اطلاعات کم، تصمیمات کلان بگیریم،چرا ما باید از پیشرفت و از فناوری‌های مدرن بترسیم؟ مدل‌های قدیمی تحقیقات کشاورزی امروزه پاسخگوی نیاز جوامع نیستند و کشوری مثل ایران که با بی آبی مفرط روبرو است، مجبور به استفاده از فناوری‌های نوین است.

تولید محصولات مهندسی ژنتیک با رشد بیش از 100 برابری سطح زیر کشت گیاهان تراریخته در بیستمین سال تجاری‌سازی این محصولات در دنیا، نشان‌دهنده  مزایای فراوان و استقبال و رغبت کشاورزان از کشت و تولید آن‎ها و رضایت مردم از مصرف این محصولات است.

از سال 1996 که اولین محصولات تراریخته شامل ذرت، سویا و پنبه به بازار عرضه شد تا به امروز که انواع محصولات تراریخته با صفات مختلف تولید و به دنیا معرفی شده است، این محصولات هم چنان نقش اول محصولات کشاورزی را در دنیا ایفا می‌کنند.

در خصوص مزایای محصولات تراریخته گزارش‌های جامع و مستندات علمی معتبر منتشر شده است. یکی از این گزارش‌ها، نتیجه 20 سال پژوهش بر روی ساختار و ترکیبات محصولات تراریخته و محصولات سنتی را ارائه کرده و به این نتیجه دست یافته است که محصولات تراریخته نسبت به محصولات مشابه سنتی خود ضمن کیفیت و کمیت بالاتر، عملکرد و بازدهی بیشتری نیز دارند.

نتایج این پژوهش 20 ساله، نشان‌دهنده مزایای کیفی و کمی قابل توجه محصولات تراریخته و بی‌اعتبار بودن ادعاهای وجود هر گونه ریسک احتمالی این محصولات است. این پژوهش که در مجلهJournal of Agricultural and Food Chemistry  منتشر شده است، با اشاره بر بی‌اساس بودن موارد ادعا شده و فرضی ریسک محصولات تراریخته، آورده است که تمام رویدادهای تراریخته توسط سازمان غذا و داروی آمریکا به طور کاملا دقیق و کارشناسانه با ساختار مشابه سنتی خود معادل‌سازی می‌شود. همچنین تمام رویدادهای تراریخته توسط قوانین سخت‌گیرانه کشور ژاپن قبل از رهاسازی به طور دقیق بررسی می‌شود. این محصولات قبل از رهاسازی کلیه آزمون‌ها و ارزیابی‌های زیست‌محیطی را پشت سر گذاشته و سپس وارد عرصه تولید می‌شوند.

گفتنی است که این پژوهش به رهبری «ویلیام پرایز» پژوهشگر سازمان غذا و داروی آمریکا و «رود هرمن» دانشمند علوم کشاورزی اسکاتلند، روی طیف وسیعی از محصولات تراریخته شامل ذرت، سویا، پنبه، کلزا، گندم، گوجه‌فرنگی، یونجه، برنج، پاپایا، سیب‌زمینی و صفات مقاومت به علف‌کش، حشرات و ویروس و مقاومت به خشکی، سرما و افزایش مواد مغذی انجام شده است وبه نظر می رسد که انتشار نتایج حاصل از پژوهش‌های انجام‌شده هر گونه نگرانی احتمالی در رابطه با مصرف این گیاهان را رد می کند.

نقش تولید محصولات تراریخته در کاهش مصرف سوم سرطان زا

با استفاده از گیاهان اصلاح ژنتیکی شده(تراریخت) مقاوم به آفات، مصرف سموم شیمیایی به صفر رسیده یا بسیار کاهش می یابد.

https://telegram.me/sofresalamat

چرا محصولات ارگانیک کاملا سالم و قابل اعتماد نیستند؟

چندی پیش سومین همایش توسعه تجارت و بازار محصولات ارگانیک توسط انجمن ارگانیک ایران برگزار شد. گذشته از اینکه این انجمن به عنوان یک انجمن علمی مورد تأیید وزارت بهداشت یا علوم نیست، به دلایل تبلیغاتی که این روزها در مورد مصرف محصولات ارگانیک صورت می‌گیرد بر آن شدیم که با مراجعه به سایت همایش اطلاعات لازم را به دست آوریم و اطمینان حاصل کنیم که محصولات ارگانیک کاملا سالم و قابل اعتماد هستند. با کمال تعجب و بر خلاف انتظار پس از مراجعه به سایت انجمن ارگانیک که اخبار همایش ارگانیک را پوشش می‌دهد به جای اینکه با تعاریف و رویکردهای توسعه محصولات ارگانیک و راهکارهای جلوگیری از سوء‌استفاده از این عنوان در فریب مردم مواجه شویم، با تبلیغات منفی علیه محصولات تراریخته مواجه شدیم.

به ناچار وقتی در سایت انجمن ارگانیک ایران پاسخ سؤالات خود را نیافتیم، درصدد آن برآمدیم که برای کسب اطلاعات لازم و اطمینان از سالم بودن محصولات ارگانیک به سایت‌های معتبر علمی و مقالات بین‌المللی منتشر شده در دنیا مراجعه کنیم. مقالات متعددی وجود داشت که علاوه بر ذکر محاسن محصولات ارگانیک، آنها را از جنبه‌های مختلف ازجمله وجود باکتری‌ها، ایجاد واکنش‌های آلرژیک، وجود برخی ترکیبات معدنی سمی و... بررسی کرده بود. در این نوشتار قصد داریم به مشکلی که به طور جدی‌تری در این نوع محصولات مطرح است اشاره کنیم و آن وجود مایکوتوکسین‌هاست.

در ابتدا لازم به توضیح است تاکنون تعاریف متعددی برای کشاورزی ارگانیک ارائه شده است. بر اساس تعریف ویکی‌پدیا، کشاورزی ارگانیک نوعی کشاورزی است که در تولید و فرآوری محصولات آن از کودهای شیمیایی، سموم، هورمون‌ها و دگرگونی‌ها و دستکاری‌های ژنتیک استفاده نشود و همه مراحل تقویت زمین، کاشت، داشت و برداشت با استفاده از نهاده‌های طبیعی (همچون کود زیستی، کمپوست‌ها، حشرات سودمند، ریزاندامگان کارا (Effective Microorganisms) صورت گیرد. مطالعات بر روی محصولات ارگانیک و مقایسه آنها با غذاهای غیرارگانیک تولید شده با سموم شیمیایی نشان‌دهنده ارزش غذایی بالاتر و کم بودن موادی همچون آفت‌کش‌ها در این گروه از مواد غذایی است. اما با این وجود، ترکیبات مضر دیگری همانند مایکوتوکسین‌ها نیز می‌توانند در مواد غذایی ارگانیک در مقایسه با مواد غیرارگانیک موجود باشند.

حضور قارچ‌های موجود در مواد غذایی از نگرانی‌های جدی در مورد سلامت این مواد است. از آنجا که استفاده از قارچ‌کش‌ها در تولید محصولات ارگانیک ممنوع است در مواردی دارای آلودگی بیشتری در مقایسه با مواد غذایی غیرارگانیک هستند. مایکوتوکسین‌ها محصولات جانبی بسیار سمی برخی کپک‌ها هستند که معمولا در مراحل مختلف تولید، برداشت، مراحل پس از برداشت و ذخیره‌سازی تولید می‌شوند. حضور مایکوتوکسین‌ها در مواد غذایی ارگانیک در تحقیقات متعددی بررسی و تأیید شده است (Rubert et al. , 2013). تحقیقات نشان می‌دهد که این ترکیباتِ سرطان‌زا نه تنها در مواد غذایی ارگانیک کمتر نیستند، بلکه در مواردی تا چندین برابر مواد غذایی غیر ارگانیک هستند، به عنوان مثال مشاهده شده است که آلودگی ذرت‌های ارگانیک به فامونیسین‌های fumonisin B1 و B2 تا 10 برابر بیشتر از ذرت غیر ارگانیک بوده است (Silva et al. , 2009).

اخیراً مطالعات دیگری در ارتباط با حضور مایکوتوکسین‌ها در محصولات غذایی ارگانیک و غیرارگانیک بر پایه غلات در آلمان، فرانسه و اسپانیا انجام شد که نتایج بیانگر وجود مقادیر بیشتر مایکوتوکسین‌های حاصل از فوزاریوم در محصولات ارگانیک در مقایسه با انواع غیرارگانیک بود(Rubert et al., 2013). فـــامـــــونیسیــــن‌هــــا مایکوتوکسین‌هایی هستند که به طور عمده توسط قارچ‌های فوزاریوم تولید می‌شوند و با عوارض متعددی از جمله سرطان کبد، نارسایی‌های کلیوی و... مرتبط هستند. همچنین وجود فامونیسین‌ها در ذرت‌های محلی (home grown) در شمال ایران ارتباط بالا و معنی‌داری با سرطان مری(Shephard et al. , 2000) و در چین با سرطان کبد نشان داد (Li et al. , 2001).

اما یکی از اصلی‌ترین مایکوتوکسین‌ها، آفلاتوکسین است و سمی‌ترین و سرطان‌زا‌ترین عضو این خانواده آفلاتوکسینB1 نامیده می‌شود که چنانچه در مدت طولانی و به مقدار کم جذب بدن شود موجبات ابتلا به سرطان کبد را فراهم می‌آورد. آفلاتوکسین M1 متابولیت هیدروکسیله شده B1 است که پس از جذب در بدن جانوران تشکیل می‌شود و به همان اندازه خطرناک است. آفلاتوکسین M1 در فرآورده‌های لبنی نسبتا پایدار بوده و در فرآیندهای پاستوریزه و حتی استریلیزه کردن، غیرفعال نمی‌شود. نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد که میزان آفلاتوکسین M1 در ماست و شیر فرآوردمای ارگانیک بیش از حد مجاز بوده و می‌تواند برای مصرف‌کننده خطرناک باشد(Tosun and Arslan, 2013a; Malissiova et al, 2013). همچنین مقادیر بالاتر از حد مجاز آفلاتوکسین B1 در سبزیجات و ادویه‌جات ارگانیک مشاهده شده است (Tosun and Ayyıldız, 2013b). 

لازم به توضیح است کنجکاوی در مورد محصولات تراریخته و شعار «مصرف محصولات تراریخته ممنوع» همایش توسعه تجارت و بازار محصولات ارگانیک ما را بر آن داشت که در مورد این محصولات نیز تحقیق کنیم. نتایج جست‌وجوی ما حکایت از منفی جلوه‌دادن اغراق‌آمیز و غیر واقعی این فناوری مفید از سوی برخی افراد داشت. در اینجا بهتر دیدیم به جای اشاره به مقالات معتبر دنیا مبنی بر تأیید محصولات تراریخته به مطلبی تحت عنوان «محصولات تراریخته را تجاری نکنید» اشاره کنیم که در سایت انجمن ارگانیک به نقل از دکتر واندانا شیوا از کشور هندوستان یکی از سخنرانان اصلی و شاخص سومین همایش بین‌المللی توسعه تجارت و بازار محصولات ارگانیک در تهران منتشر شده است.

در این مطلب که تلاش دارد محصولات تراریخته را منفی جلوه داده و تجاری‌سازی آن در ایران را خطرناک معرفی کند، آمده است: «تا زمانی که تحقیقات و آزمایش‌های علمی به نتایج قطعی و دقیقی نرسیده است و اثرات مضر آن (محصولات تراریخته) روی انسان و محیط زندگی آنها مشخص نشده است، اجازه تجاری‌سازی آن را ندهید».

سؤال اینجاست که اگر آزمایش‌های علمی و نتایج قطعی و دقیقی مبنی بر عدم سلامت محصولات تراریخته که از سال 1996 در دنیا تجاری‌سازی شده‌اند و تاکنون هر ساله به طور چشمگیری سطح زیر کشت، پذیرش و مصرف آنها در جهان در حال افزایش است، وجود ندارد، پس چرا برخی با صرف هزینه‌های بالا و برگزاری همایش بین‌المللی سعی دارند به جای معرفی مزایای محصولات ارگانیک در همایش خود بر ضد تکنولوژی مفید تولید محصولات تراریخته در کشور تبلیغ کنند؟

آیا بهتر نیست این انجمن‌ها بنا بر رسالت خود و مطابق رسم معمول تمام دنیا نسبت به گسترش درج برچسب‌های آگــــاهـی‌دهـنـده جـهت اطلاع‌رسانی به مصرف‌کننده عمل کند و با توسل به رسالت اصلی خویش به حق انتخاب مشتریان در گزینش و مصرف محصولات سالم‌تر و با ارزش غذایی بهتر ارج نهد؟

سیدضیاالدین میرحسینی استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان

منبع

رییس انجمن ایمنی زیستی: احتمال سرطان‌زابودن محصولات ارگانیک

رییس انجمن ایمنی زیستی تولید ارگانیک برای محصولاتی مانند برنج و مرغ را محال دانست و گفت: احتمال سرطان‌زابودن آفلاتوکسین موجود در محصولات ارگانیک بیشتر از محصولات غیر ارگانیک است و باید با تحقیقات، احتمال سرطان‌زایی محصولات ارگانیک را به صفر برسانیم و محصولات ارگانیکی را تولید کنیم که علاوه بر فرایند، فرآورده آن نیز تست و برچسب‌گذاری شود.

دکتر بهزاد قره یاضی با تاکید بر ضرورت حمایت از تولید داخل، اظهار کرد: سالانه بین 3 تا 5 میلیارد دلار محصولات تراریخته وارد کشور می‌شود؛ چراکه به دلیل بازدارندگی سازمان محیط زیست کشور باید هزینه‌های گزافی برای وارد کردن محصولات تراریخته به کمپانی‌های جهانی پرداخت شود.

وی محصولات تراریخته را دارای مزایای زیادی دانست و یادآور شد: در تمام گزارش‌های سازمان‌های بین المللی همچون سازمان خواروبار جهانی، اتحادیه اروپا، FDA‌ آمریکا و نهادهای نظارتی استرالیا، آلمان و ژاپن بر سلامت محصولات تراریخته برچسب گذاری شده موجود در بازار  تاکید شده است.

قره یاضی با بیان این که علی رغم تائید وزارت بهداشت در مورد سلامت محصولات تراریخته برخی افراد از سکوت وزارت بهداشت در برابر این نوع محصولات نگران بودند، اضافه کرد: این در حالی است که همین افراد در مدت 20 سال در برابر واردات محصولات تراریخته سکوت کرده‌اند.

وی با اشاره به عملکرد دولت در حمایت از تولید داخل، خاطر نشان کرد: در سال‌های 91 و 92 کشور با بالاترین میزان واردات گندم یعنی بیش از 7.5 میلیون تن مواجه بود که این میزان بالاترین رکورد واردات گندم در هزاران سال گذشته بوده است.

رییس انجمن ایمنی زیستی میزان تولیدات گندم کشور در سال 92 را بین 4 تا 5 میلیون تن ذکر و اظهار کرد: این میزان در سال 93 به 6 میلیون تن افزایش یافت، به طوریکه از میزان واردات این محصول کاسته شد.

وی میزان تولیدات گندم در سال 94 را 8 میلیون تن ذکر کرد و افزود: پیش بینی می‌شود که در سال جاری بیش از 10.5 میلیون تن خرید تضمینی گندم از کشاورزان داشته باشیم، بدین ترتیب بی نیاز از واردات گندم خواهیم بود؛ از این رو باید در همه زمینه‌ها اتکای خود را به واردات کاهش دهیم، مگر در مواردی که به دلایل زیست محیطی و محدودیت منابع مالی مایل باشیم به جای تولید داخل از خارج وارد کنیم.

قره یاضی در ادامه این موارد را بسیار محدود ذکر کرد و ادامه داد: در مورد محصولاتی همچون چوب توصیه می‌شود به جای جنگل تراشی و یا بهره برداری از جنگل، چوب مورد نیاز از خارج وارد شود.

جدیدترین گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی در خصوص محصولات تراریخته

وی با اشاره به گزارش اخیر سازمان بهداشت جهانی و سازمان خواروبار جهانی گفت: برخی با اشاره به این گزارش ادعا کرده‌اند که بر اساس این گزارش اعلام شده است که گلایفوسیت سم اختصاصی محصولات تراریخته و سرطان‌زا است؛ در حالی که همه متخصصان این عرصه می‌دانند این سم، مختص این نوع محصولات نیست.

رییس انجمن ایمنی زیستی این سم را سم علف کش معرفی کرد که از 60 سال قبل در حال استفاده است و افزود: این سم سالم‌ترین سم موجود در دنیا است، به گونه‌ای که سمیت آن کمتر از نمک طعام است.

قره یاضی با اشاره به جزئیات این گزارش مشترک، خاطرنشان کرد: بر این اساس گلایفوسیت که برای علف کشی استفاده می‌شود، احتمال ندارد کشنده باشد و اجلاس مشترک فائو و بهداشت جهانی نتیجه گیری کرده است که گلایفوسیت احتمال ندارد برای انسان ریسک سرطان‌زایی در پی داشته باشد.
وی با تاکید براین که این سم ربطی به محصولات تراریخته ندارد، اضافه کرد: بر اساس اطلاعیه سازمان بهداشت جهانی، محصولات غیر تراریخته هرگز مورد بررسی‌های احتمال خطر قرار نمی‌گیرند و تنها محصولات تراریخته هستند که قبل از آن که در سفره غذای بشر قرار گیرند، مورد آنالیز احتمال خطر قرار می‌گیرند و تمام غذاهای محصولات تراریخته‌ای که در بازار جهانی امروز وجود دارند، هیچ نوع خطری برای سلامت انسان ندارند.

عضو هیات علمی موسسه تحقیقات بیوتکنولوژی کشاورزی تصریح کرد: محصولات تراریخته و ارگانیک نسبت به سایر محصولات غذایی ارجحیت دارند؛ ولی نه محصولات ارگانیکی که عده‌ای به نام «ارگانیک»، کشاورزان را وادار می‌کنند تا مجوز از آنها دریافت کنند و در نهایت این محصولات را به 3 برابر قیمت به فروش برسانند.

وی به هشدار مرکز ملی تائید صلاحیت ایران و سازمان استاندارد ایران اشاره کرد و یادآور شد: در  اطلاعیه این سازمان‌ها، آمده است: «حسب شکایات واصله از برخی بنگاه‌ها یا فعالانی که خود را مرجع صدور گواهی محصول و نشان محصولات ارگانیک معرفی کرده‌اند و در تبلیغات ادعا کرده‌اند که "چنانچه تولید کننده و یا صاحب کالا به عضویت این گروه درنیایند و موفق به دریافت نشان محصول از سوی بنگاه‌های مزبور نشوند، محصول ارگانیک تلقی نمی‌شوند"، به این وسیله به اطلاع هموطنان و ذی‌نفعان می‌رساند که تاکنون هیچ انجمن و یا سازمانی به عنوان سازمان گواهی کننده محصولات ارگانیک موفق به اخذ گواهینامه بر اساس استاندارد 17065 از مرکز ملی تائید صلاحیت ایران نشده است».

قره یاضی اضافه کرد: در ادامه این اطلاعیه آمده است: «اعطای لوگو یا نشان محصولات ارگانیک در زمره فعالیت‌های تصدی گری قرار نداشته و قابل تفویض به غیر اعم از بخش خصوصی و غیر خصوصی نبوده و هر گونه ادعا در این زمینه فاقد وجاهت قانونی است».

رییس انجمن ایمنی زیستی با تاکید براین که عده‌ای در کشور از صدور گواهی نامعتبر برای محصول تقلبی ارگانیک سود می‌برند، گفت: ما محصولات ارگانیک را تائید می‌کنیم و از جنگ زرگری به راه افتاده از سوی این گروه سودجو علیه ترایخته با برعکس دفاع نمی کنیم.

گزارش آکادمی آمریکا برای محصولات تراریخته

وی در ادامه به گزارش منتشر شده از سوی آکادمی علوم آمریکا اشاره کرد و گفت: در این گزارش با مشارکت صدها دانشمند از سراسر جهان، تمام گذشته مهندسی ژنتیک و محصولات تراریخته طی 20 سال گذشته مورد بررسی قرار گرفته و آینده آن پیش بینی شده است.
به گفته این محقق، در این گزارش که در سال 2016 منتشر شده، به صراحت اعلام شده است که هیچ گزارشی درباره مضرات این محصولات مشاهده نشده است.

دلایل عدم تولید ارگانیک برنج

قره یاضی با تاکید بر این که محصولات تراریخته و ارگانیک به دنبال تغییر طعم محصولات نیستند، ادامه داد: به طور کلی قیمت محصولات ارگانیک از قیمت سایر محصولات کشاورزی بالاتر است؛ چون تولید آنها مشکل و گران است، به این دلیل که اگر بر روی زمینی که قرار است محصولات ارگانیک تولید شود، کود و یا سم استفاده شود، به مدت سه سال نباید کاشت انجام شود.
وی تولید ارگانیک برای محصولاتی مانند برنج و مرغ را دروغ دانست و یادآور شد: ما پژوهشگران ضمن تاکید بر فناوری ارگانیک، اعتقاد داریم می‌توان محصولات ارگانیکی تولید کرد که دارای قیمت مناسب‌تری باشند.
قره یاضی با اشاره به دلایل محال بودن تولید ارگانیک برنج توضیح داد: پیوستگی مزارع برنج در شمال کشور موجب شده تا آب یک مزرعه وارد سایر مزارع دیگر شود در حالی که در همه مزارع از سم برای از بین بردن آفات  استفاده شده است. از این رو اگر مزرعه‌ای بخواهد تولید ارگانیک برنج داشته باشد، باید جلوی ورود آب مزرعه‌ای که سم خورده، گرفته شود.

نتایج تحقیقات در خصوص سرطان‌زا بودن محصولات ارگانیک

رییس انجمن ایمنی زیستی خاطر نشان کرد: نتایج مقالات متعددی نشان می‌دهد که احتمال سرطان‌زا بودن آفلاتوکسین موجود در محصولات ارگانیک بیشتر از سرطان‌زایی محصولات غیر ارگانیک است، ولی این امر نباید مانع از این شود که تحقیقات در زمینه محصولات ارگانیک را متوقف کنیم و لازم است با تحقیقات، احتمال سرطان‌زایی محصولات ارگانیک را به صفر برسانیم و محصولات ارگانیکی را تولید کنیم که علاوه بر فرایند، فرآورده نیز تست و برچسب گذاری شود.
وی به بیان دلایل سرطان‌زا بودن محصولات ارگانیک پرداخت و یادآور شد: از آنجایی که سم به محصولات زده نمی‌شود، ممکن است آفات از این محصولات تغذیه کنند. تغذیه آفات از محصولات کشاورزی سوراخی را ایجاد می‌کند که این سوراخ مرکز رشد قارچ است.
قره یاضی ادامه داد: این قارچ تولید کننده آفلاتوکسین در محصولات کشاورزی است، از این رو ما باید محصول نهایی را مورد تست قرار دهیم.
وی با رد این نظریه که محصولات آفت زده خوب هستند، گفت: اگر محصولی آفت زده باشد، احتمال وجود آفلاتوکسین در آن بیشتر است.

منبع

حقیقت چیست: بکارگیری محصولات تراریخته جلوگیری از سموم سرطان زا و مخرب محیط زیست است

مهر تأیید همه مراجع معتبر بین‌المللی بر محصولات تراریخته