نقش اول محصولات تراریخته در کشاورزی جهان/ تولید را جایگزین واردات کنیم

انتشار نتایج حاصل از پژوهش‌های انجام‌شده در دنیا نشان می‌دهد که هر گونه نگرانی احتمالی در رابطه با مصرف گیاهان تراریخته و محصولات مهندسی ژنتیک رد شده و در بیستمین سال تولید و تجاری‌سازی این محصولات همچنان مورد پذیرش مردم و استقبال کشاورزان در سراسر دنیا هستند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، با توجه به اینکه کشاورزی سنتی یکی از مشکلاتی است که در سالهای گذشته دچار تحول شده و رویکرد صنعتی پیدا کرده است؛ کشاورزان استفاده از فناوری های روز دنیارا حق خود دانسته و در بسیاری از مواقع نسبت به آگاهی یافتن از بیوتکنولوژی رغبت نشان داده اند،بیوتکنولوژی که ابزار یا فناوری استفاده از زیست شناسی برای تولید محصولات جدیدی است که منجر به تولید محصولات بهتر کشاورزی و همچنین با کیفیت خواهد شد و مهمترین مزیت آن استفاده حداکثری از سموم و آفت کش ها است؛ این در حالی است که با توجه به واردات محصولات تراریخته به کشور طی سالیان متمادی "مخالفت" با تولید این محصولات و تکیه به تولید داخلی مساله ای سوال برانگیز است.

لزوم استفاده از این فن آوری موجب شده است که در سالهای اخیر بسیاری از فعالان حوزه محیط زیست و کشاورزی در این رابطه صحبت کنند؛عیسی کلانتری-وزیر کشاورزی دولت اصلاحات- با اشاره به اینکه کشورهای بزرگ صادر کننده مواد غذایی از جمله آرژانتین، برزیل و آمریکا، تولید کننده مواد تراریخته هستند، می گوید:"  کشورهایی که مصرف کنندگان بزرگ مواد غذایی هستند، مانند چین و هند، به تولید این محصولات روی آورده اند،عادت داریم با اطلاعات کم، تصمیمات کلان بگیریم،چرا ما باید از پیشرفت و از فناوری‌های مدرن بترسیم؟ مدل‌های قدیمی تحقیقات کشاورزی امروزه پاسخگوی نیاز جوامع نیستند و کشوری مثل ایران که با بی آبی مفرط روبرو است، مجبور به استفاده از فناوری‌های نوین است.

تولید محصولات مهندسی ژنتیک با رشد بیش از 100 برابری سطح زیر کشت گیاهان تراریخته در بیستمین سال تجاری‌سازی این محصولات در دنیا، نشان‌دهنده  مزایای فراوان و استقبال و رغبت کشاورزان از کشت و تولید آن‎ها و رضایت مردم از مصرف این محصولات است.

از سال 1996 که اولین محصولات تراریخته شامل ذرت، سویا و پنبه به بازار عرضه شد تا به امروز که انواع محصولات تراریخته با صفات مختلف تولید و به دنیا معرفی شده است، این محصولات هم چنان نقش اول محصولات کشاورزی را در دنیا ایفا می‌کنند.

در خصوص مزایای محصولات تراریخته گزارش‌های جامع و مستندات علمی معتبر منتشر شده است. یکی از این گزارش‌ها، نتیجه 20 سال پژوهش بر روی ساختار و ترکیبات محصولات تراریخته و محصولات سنتی را ارائه کرده و به این نتیجه دست یافته است که محصولات تراریخته نسبت به محصولات مشابه سنتی خود ضمن کیفیت و کمیت بالاتر، عملکرد و بازدهی بیشتری نیز دارند.

نتایج این پژوهش 20 ساله، نشان‌دهنده مزایای کیفی و کمی قابل توجه محصولات تراریخته و بی‌اعتبار بودن ادعاهای وجود هر گونه ریسک احتمالی این محصولات است. این پژوهش که در مجلهJournal of Agricultural and Food Chemistry  منتشر شده است، با اشاره بر بی‌اساس بودن موارد ادعا شده و فرضی ریسک محصولات تراریخته، آورده است که تمام رویدادهای تراریخته توسط سازمان غذا و داروی آمریکا به طور کاملا دقیق و کارشناسانه با ساختار مشابه سنتی خود معادل‌سازی می‌شود. همچنین تمام رویدادهای تراریخته توسط قوانین سخت‌گیرانه کشور ژاپن قبل از رهاسازی به طور دقیق بررسی می‌شود. این محصولات قبل از رهاسازی کلیه آزمون‌ها و ارزیابی‌های زیست‌محیطی را پشت سر گذاشته و سپس وارد عرصه تولید می‌شوند.

گفتنی است که این پژوهش به رهبری «ویلیام پرایز» پژوهشگر سازمان غذا و داروی آمریکا و «رود هرمن» دانشمند علوم کشاورزی اسکاتلند، روی طیف وسیعی از محصولات تراریخته شامل ذرت، سویا، پنبه، کلزا، گندم، گوجه‌فرنگی، یونجه، برنج، پاپایا، سیب‌زمینی و صفات مقاومت به علف‌کش، حشرات و ویروس و مقاومت به خشکی، سرما و افزایش مواد مغذی انجام شده است وبه نظر می رسد که انتشار نتایج حاصل از پژوهش‌های انجام‌شده هر گونه نگرانی احتمالی در رابطه با مصرف این گیاهان را رد می کند.

چرا محصولات ارگانیک کاملا سالم و قابل اعتماد نیستند؟

چندی پیش سومین همایش توسعه تجارت و بازار محصولات ارگانیک توسط انجمن ارگانیک ایران برگزار شد. گذشته از اینکه این انجمن به عنوان یک انجمن علمی مورد تأیید وزارت بهداشت یا علوم نیست، به دلایل تبلیغاتی که این روزها در مورد مصرف محصولات ارگانیک صورت می‌گیرد بر آن شدیم که با مراجعه به سایت همایش اطلاعات لازم را به دست آوریم و اطمینان حاصل کنیم که محصولات ارگانیک کاملا سالم و قابل اعتماد هستند. با کمال تعجب و بر خلاف انتظار پس از مراجعه به سایت انجمن ارگانیک که اخبار همایش ارگانیک را پوشش می‌دهد به جای اینکه با تعاریف و رویکردهای توسعه محصولات ارگانیک و راهکارهای جلوگیری از سوء‌استفاده از این عنوان در فریب مردم مواجه شویم، با تبلیغات منفی علیه محصولات تراریخته مواجه شدیم.

به ناچار وقتی در سایت انجمن ارگانیک ایران پاسخ سؤالات خود را نیافتیم، درصدد آن برآمدیم که برای کسب اطلاعات لازم و اطمینان از سالم بودن محصولات ارگانیک به سایت‌های معتبر علمی و مقالات بین‌المللی منتشر شده در دنیا مراجعه کنیم. مقالات متعددی وجود داشت که علاوه بر ذکر محاسن محصولات ارگانیک، آنها را از جنبه‌های مختلف ازجمله وجود باکتری‌ها، ایجاد واکنش‌های آلرژیک، وجود برخی ترکیبات معدنی سمی و... بررسی کرده بود. در این نوشتار قصد داریم به مشکلی که به طور جدی‌تری در این نوع محصولات مطرح است اشاره کنیم و آن وجود مایکوتوکسین‌هاست.

در ابتدا لازم به توضیح است تاکنون تعاریف متعددی برای کشاورزی ارگانیک ارائه شده است. بر اساس تعریف ویکی‌پدیا، کشاورزی ارگانیک نوعی کشاورزی است که در تولید و فرآوری محصولات آن از کودهای شیمیایی، سموم، هورمون‌ها و دگرگونی‌ها و دستکاری‌های ژنتیک استفاده نشود و همه مراحل تقویت زمین، کاشت، داشت و برداشت با استفاده از نهاده‌های طبیعی (همچون کود زیستی، کمپوست‌ها، حشرات سودمند، ریزاندامگان کارا (Effective Microorganisms) صورت گیرد. مطالعات بر روی محصولات ارگانیک و مقایسه آنها با غذاهای غیرارگانیک تولید شده با سموم شیمیایی نشان‌دهنده ارزش غذایی بالاتر و کم بودن موادی همچون آفت‌کش‌ها در این گروه از مواد غذایی است. اما با این وجود، ترکیبات مضر دیگری همانند مایکوتوکسین‌ها نیز می‌توانند در مواد غذایی ارگانیک در مقایسه با مواد غیرارگانیک موجود باشند.

حضور قارچ‌های موجود در مواد غذایی از نگرانی‌های جدی در مورد سلامت این مواد است. از آنجا که استفاده از قارچ‌کش‌ها در تولید محصولات ارگانیک ممنوع است در مواردی دارای آلودگی بیشتری در مقایسه با مواد غذایی غیرارگانیک هستند. مایکوتوکسین‌ها محصولات جانبی بسیار سمی برخی کپک‌ها هستند که معمولا در مراحل مختلف تولید، برداشت، مراحل پس از برداشت و ذخیره‌سازی تولید می‌شوند. حضور مایکوتوکسین‌ها در مواد غذایی ارگانیک در تحقیقات متعددی بررسی و تأیید شده است (Rubert et al. , 2013). تحقیقات نشان می‌دهد که این ترکیباتِ سرطان‌زا نه تنها در مواد غذایی ارگانیک کمتر نیستند، بلکه در مواردی تا چندین برابر مواد غذایی غیر ارگانیک هستند، به عنوان مثال مشاهده شده است که آلودگی ذرت‌های ارگانیک به فامونیسین‌های fumonisin B1 و B2 تا 10 برابر بیشتر از ذرت غیر ارگانیک بوده است (Silva et al. , 2009).

اخیراً مطالعات دیگری در ارتباط با حضور مایکوتوکسین‌ها در محصولات غذایی ارگانیک و غیرارگانیک بر پایه غلات در آلمان، فرانسه و اسپانیا انجام شد که نتایج بیانگر وجود مقادیر بیشتر مایکوتوکسین‌های حاصل از فوزاریوم در محصولات ارگانیک در مقایسه با انواع غیرارگانیک بود(Rubert et al., 2013). فـــامـــــونیسیــــن‌هــــا مایکوتوکسین‌هایی هستند که به طور عمده توسط قارچ‌های فوزاریوم تولید می‌شوند و با عوارض متعددی از جمله سرطان کبد، نارسایی‌های کلیوی و... مرتبط هستند. همچنین وجود فامونیسین‌ها در ذرت‌های محلی (home grown) در شمال ایران ارتباط بالا و معنی‌داری با سرطان مری(Shephard et al. , 2000) و در چین با سرطان کبد نشان داد (Li et al. , 2001).

اما یکی از اصلی‌ترین مایکوتوکسین‌ها، آفلاتوکسین است و سمی‌ترین و سرطان‌زا‌ترین عضو این خانواده آفلاتوکسینB1 نامیده می‌شود که چنانچه در مدت طولانی و به مقدار کم جذب بدن شود موجبات ابتلا به سرطان کبد را فراهم می‌آورد. آفلاتوکسین M1 متابولیت هیدروکسیله شده B1 است که پس از جذب در بدن جانوران تشکیل می‌شود و به همان اندازه خطرناک است. آفلاتوکسین M1 در فرآورده‌های لبنی نسبتا پایدار بوده و در فرآیندهای پاستوریزه و حتی استریلیزه کردن، غیرفعال نمی‌شود. نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد که میزان آفلاتوکسین M1 در ماست و شیر فرآوردمای ارگانیک بیش از حد مجاز بوده و می‌تواند برای مصرف‌کننده خطرناک باشد(Tosun and Arslan, 2013a; Malissiova et al, 2013). همچنین مقادیر بالاتر از حد مجاز آفلاتوکسین B1 در سبزیجات و ادویه‌جات ارگانیک مشاهده شده است (Tosun and Ayyıldız, 2013b). 

لازم به توضیح است کنجکاوی در مورد محصولات تراریخته و شعار «مصرف محصولات تراریخته ممنوع» همایش توسعه تجارت و بازار محصولات ارگانیک ما را بر آن داشت که در مورد این محصولات نیز تحقیق کنیم. نتایج جست‌وجوی ما حکایت از منفی جلوه‌دادن اغراق‌آمیز و غیر واقعی این فناوری مفید از سوی برخی افراد داشت. در اینجا بهتر دیدیم به جای اشاره به مقالات معتبر دنیا مبنی بر تأیید محصولات تراریخته به مطلبی تحت عنوان «محصولات تراریخته را تجاری نکنید» اشاره کنیم که در سایت انجمن ارگانیک به نقل از دکتر واندانا شیوا از کشور هندوستان یکی از سخنرانان اصلی و شاخص سومین همایش بین‌المللی توسعه تجارت و بازار محصولات ارگانیک در تهران منتشر شده است.

در این مطلب که تلاش دارد محصولات تراریخته را منفی جلوه داده و تجاری‌سازی آن در ایران را خطرناک معرفی کند، آمده است: «تا زمانی که تحقیقات و آزمایش‌های علمی به نتایج قطعی و دقیقی نرسیده است و اثرات مضر آن (محصولات تراریخته) روی انسان و محیط زندگی آنها مشخص نشده است، اجازه تجاری‌سازی آن را ندهید».

سؤال اینجاست که اگر آزمایش‌های علمی و نتایج قطعی و دقیقی مبنی بر عدم سلامت محصولات تراریخته که از سال 1996 در دنیا تجاری‌سازی شده‌اند و تاکنون هر ساله به طور چشمگیری سطح زیر کشت، پذیرش و مصرف آنها در جهان در حال افزایش است، وجود ندارد، پس چرا برخی با صرف هزینه‌های بالا و برگزاری همایش بین‌المللی سعی دارند به جای معرفی مزایای محصولات ارگانیک در همایش خود بر ضد تکنولوژی مفید تولید محصولات تراریخته در کشور تبلیغ کنند؟

آیا بهتر نیست این انجمن‌ها بنا بر رسالت خود و مطابق رسم معمول تمام دنیا نسبت به گسترش درج برچسب‌های آگــــاهـی‌دهـنـده جـهت اطلاع‌رسانی به مصرف‌کننده عمل کند و با توسل به رسالت اصلی خویش به حق انتخاب مشتریان در گزینش و مصرف محصولات سالم‌تر و با ارزش غذایی بهتر ارج نهد؟

سیدضیاالدین میرحسینی استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان

منبع

رییس انجمن ایمنی زیستی: احتمال سرطان‌زابودن محصولات ارگانیک

رییس انجمن ایمنی زیستی تولید ارگانیک برای محصولاتی مانند برنج و مرغ را محال دانست و گفت: احتمال سرطان‌زابودن آفلاتوکسین موجود در محصولات ارگانیک بیشتر از محصولات غیر ارگانیک است و باید با تحقیقات، احتمال سرطان‌زایی محصولات ارگانیک را به صفر برسانیم و محصولات ارگانیکی را تولید کنیم که علاوه بر فرایند، فرآورده آن نیز تست و برچسب‌گذاری شود.

دکتر بهزاد قره یاضی با تاکید بر ضرورت حمایت از تولید داخل، اظهار کرد: سالانه بین 3 تا 5 میلیارد دلار محصولات تراریخته وارد کشور می‌شود؛ چراکه به دلیل بازدارندگی سازمان محیط زیست کشور باید هزینه‌های گزافی برای وارد کردن محصولات تراریخته به کمپانی‌های جهانی پرداخت شود.

وی محصولات تراریخته را دارای مزایای زیادی دانست و یادآور شد: در تمام گزارش‌های سازمان‌های بین المللی همچون سازمان خواروبار جهانی، اتحادیه اروپا، FDA‌ آمریکا و نهادهای نظارتی استرالیا، آلمان و ژاپن بر سلامت محصولات تراریخته برچسب گذاری شده موجود در بازار  تاکید شده است.

قره یاضی با بیان این که علی رغم تائید وزارت بهداشت در مورد سلامت محصولات تراریخته برخی افراد از سکوت وزارت بهداشت در برابر این نوع محصولات نگران بودند، اضافه کرد: این در حالی است که همین افراد در مدت 20 سال در برابر واردات محصولات تراریخته سکوت کرده‌اند.

وی با اشاره به عملکرد دولت در حمایت از تولید داخل، خاطر نشان کرد: در سال‌های 91 و 92 کشور با بالاترین میزان واردات گندم یعنی بیش از 7.5 میلیون تن مواجه بود که این میزان بالاترین رکورد واردات گندم در هزاران سال گذشته بوده است.

رییس انجمن ایمنی زیستی میزان تولیدات گندم کشور در سال 92 را بین 4 تا 5 میلیون تن ذکر و اظهار کرد: این میزان در سال 93 به 6 میلیون تن افزایش یافت، به طوریکه از میزان واردات این محصول کاسته شد.

وی میزان تولیدات گندم در سال 94 را 8 میلیون تن ذکر کرد و افزود: پیش بینی می‌شود که در سال جاری بیش از 10.5 میلیون تن خرید تضمینی گندم از کشاورزان داشته باشیم، بدین ترتیب بی نیاز از واردات گندم خواهیم بود؛ از این رو باید در همه زمینه‌ها اتکای خود را به واردات کاهش دهیم، مگر در مواردی که به دلایل زیست محیطی و محدودیت منابع مالی مایل باشیم به جای تولید داخل از خارج وارد کنیم.

قره یاضی در ادامه این موارد را بسیار محدود ذکر کرد و ادامه داد: در مورد محصولاتی همچون چوب توصیه می‌شود به جای جنگل تراشی و یا بهره برداری از جنگل، چوب مورد نیاز از خارج وارد شود.

جدیدترین گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی در خصوص محصولات تراریخته

وی با اشاره به گزارش اخیر سازمان بهداشت جهانی و سازمان خواروبار جهانی گفت: برخی با اشاره به این گزارش ادعا کرده‌اند که بر اساس این گزارش اعلام شده است که گلایفوسیت سم اختصاصی محصولات تراریخته و سرطان‌زا است؛ در حالی که همه متخصصان این عرصه می‌دانند این سم، مختص این نوع محصولات نیست.

رییس انجمن ایمنی زیستی این سم را سم علف کش معرفی کرد که از 60 سال قبل در حال استفاده است و افزود: این سم سالم‌ترین سم موجود در دنیا است، به گونه‌ای که سمیت آن کمتر از نمک طعام است.

قره یاضی با اشاره به جزئیات این گزارش مشترک، خاطرنشان کرد: بر این اساس گلایفوسیت که برای علف کشی استفاده می‌شود، احتمال ندارد کشنده باشد و اجلاس مشترک فائو و بهداشت جهانی نتیجه گیری کرده است که گلایفوسیت احتمال ندارد برای انسان ریسک سرطان‌زایی در پی داشته باشد.
وی با تاکید براین که این سم ربطی به محصولات تراریخته ندارد، اضافه کرد: بر اساس اطلاعیه سازمان بهداشت جهانی، محصولات غیر تراریخته هرگز مورد بررسی‌های احتمال خطر قرار نمی‌گیرند و تنها محصولات تراریخته هستند که قبل از آن که در سفره غذای بشر قرار گیرند، مورد آنالیز احتمال خطر قرار می‌گیرند و تمام غذاهای محصولات تراریخته‌ای که در بازار جهانی امروز وجود دارند، هیچ نوع خطری برای سلامت انسان ندارند.

عضو هیات علمی موسسه تحقیقات بیوتکنولوژی کشاورزی تصریح کرد: محصولات تراریخته و ارگانیک نسبت به سایر محصولات غذایی ارجحیت دارند؛ ولی نه محصولات ارگانیکی که عده‌ای به نام «ارگانیک»، کشاورزان را وادار می‌کنند تا مجوز از آنها دریافت کنند و در نهایت این محصولات را به 3 برابر قیمت به فروش برسانند.

وی به هشدار مرکز ملی تائید صلاحیت ایران و سازمان استاندارد ایران اشاره کرد و یادآور شد: در  اطلاعیه این سازمان‌ها، آمده است: «حسب شکایات واصله از برخی بنگاه‌ها یا فعالانی که خود را مرجع صدور گواهی محصول و نشان محصولات ارگانیک معرفی کرده‌اند و در تبلیغات ادعا کرده‌اند که "چنانچه تولید کننده و یا صاحب کالا به عضویت این گروه درنیایند و موفق به دریافت نشان محصول از سوی بنگاه‌های مزبور نشوند، محصول ارگانیک تلقی نمی‌شوند"، به این وسیله به اطلاع هموطنان و ذی‌نفعان می‌رساند که تاکنون هیچ انجمن و یا سازمانی به عنوان سازمان گواهی کننده محصولات ارگانیک موفق به اخذ گواهینامه بر اساس استاندارد 17065 از مرکز ملی تائید صلاحیت ایران نشده است».

قره یاضی اضافه کرد: در ادامه این اطلاعیه آمده است: «اعطای لوگو یا نشان محصولات ارگانیک در زمره فعالیت‌های تصدی گری قرار نداشته و قابل تفویض به غیر اعم از بخش خصوصی و غیر خصوصی نبوده و هر گونه ادعا در این زمینه فاقد وجاهت قانونی است».

رییس انجمن ایمنی زیستی با تاکید براین که عده‌ای در کشور از صدور گواهی نامعتبر برای محصول تقلبی ارگانیک سود می‌برند، گفت: ما محصولات ارگانیک را تائید می‌کنیم و از جنگ زرگری به راه افتاده از سوی این گروه سودجو علیه ترایخته با برعکس دفاع نمی کنیم.

گزارش آکادمی آمریکا برای محصولات تراریخته

وی در ادامه به گزارش منتشر شده از سوی آکادمی علوم آمریکا اشاره کرد و گفت: در این گزارش با مشارکت صدها دانشمند از سراسر جهان، تمام گذشته مهندسی ژنتیک و محصولات تراریخته طی 20 سال گذشته مورد بررسی قرار گرفته و آینده آن پیش بینی شده است.
به گفته این محقق، در این گزارش که در سال 2016 منتشر شده، به صراحت اعلام شده است که هیچ گزارشی درباره مضرات این محصولات مشاهده نشده است.

دلایل عدم تولید ارگانیک برنج

قره یاضی با تاکید بر این که محصولات تراریخته و ارگانیک به دنبال تغییر طعم محصولات نیستند، ادامه داد: به طور کلی قیمت محصولات ارگانیک از قیمت سایر محصولات کشاورزی بالاتر است؛ چون تولید آنها مشکل و گران است، به این دلیل که اگر بر روی زمینی که قرار است محصولات ارگانیک تولید شود، کود و یا سم استفاده شود، به مدت سه سال نباید کاشت انجام شود.
وی تولید ارگانیک برای محصولاتی مانند برنج و مرغ را دروغ دانست و یادآور شد: ما پژوهشگران ضمن تاکید بر فناوری ارگانیک، اعتقاد داریم می‌توان محصولات ارگانیکی تولید کرد که دارای قیمت مناسب‌تری باشند.
قره یاضی با اشاره به دلایل محال بودن تولید ارگانیک برنج توضیح داد: پیوستگی مزارع برنج در شمال کشور موجب شده تا آب یک مزرعه وارد سایر مزارع دیگر شود در حالی که در همه مزارع از سم برای از بین بردن آفات  استفاده شده است. از این رو اگر مزرعه‌ای بخواهد تولید ارگانیک برنج داشته باشد، باید جلوی ورود آب مزرعه‌ای که سم خورده، گرفته شود.

نتایج تحقیقات در خصوص سرطان‌زا بودن محصولات ارگانیک

رییس انجمن ایمنی زیستی خاطر نشان کرد: نتایج مقالات متعددی نشان می‌دهد که احتمال سرطان‌زا بودن آفلاتوکسین موجود در محصولات ارگانیک بیشتر از سرطان‌زایی محصولات غیر ارگانیک است، ولی این امر نباید مانع از این شود که تحقیقات در زمینه محصولات ارگانیک را متوقف کنیم و لازم است با تحقیقات، احتمال سرطان‌زایی محصولات ارگانیک را به صفر برسانیم و محصولات ارگانیکی را تولید کنیم که علاوه بر فرایند، فرآورده نیز تست و برچسب گذاری شود.
وی به بیان دلایل سرطان‌زا بودن محصولات ارگانیک پرداخت و یادآور شد: از آنجایی که سم به محصولات زده نمی‌شود، ممکن است آفات از این محصولات تغذیه کنند. تغذیه آفات از محصولات کشاورزی سوراخی را ایجاد می‌کند که این سوراخ مرکز رشد قارچ است.
قره یاضی ادامه داد: این قارچ تولید کننده آفلاتوکسین در محصولات کشاورزی است، از این رو ما باید محصول نهایی را مورد تست قرار دهیم.
وی با رد این نظریه که محصولات آفت زده خوب هستند، گفت: اگر محصولی آفت زده باشد، احتمال وجود آفلاتوکسین در آن بیشتر است.

منبع

حقیقت چیست: بکارگیری محصولات تراریخته جلوگیری از سموم سرطان زا و مخرب محیط زیست است

مهر تأیید همه مراجع معتبر بین‌المللی بر محصولات تراریخته

حقیقت چیست: تولید محصولات تراریخته از بیوتروریسم جلوگیری می‌کند

حقیقت چیست: ایجاد محصولات تراریخته و اصلاح شده جدید نیست

نفوذ زیست‌فناوری هراسان به مجلس رسید

ظاهرا سم پاشی‌های سودجویان مخالف زیست‌فناوری کشاورزی روی این خانم مهندس نساجی  که به تازگی نماینده مجلس شده‌ند اثر گذار شده است. ایشان در اظهاراتی متناقض معتقد هستند علم به جایی نرسیده که خوبی یا بدی محصولات تراریخته را اثبات کند ولی بلافاصله انواع دروغها و مضرات ادعایی را علیه تراریخته مطرح می‌کنند و آن را با مواد مخدر مقایسه می‌کنند. بعد اظهار می‌دارند که لااقل اگر نمیدانیم چیست برچسب بزنیم. بالاخره مخاطب را گیج کردید اگر در طول 25 سال گذشته هیچ عارضه ای از مصرف تراریخته مشاهده نشده است علم در آینده چه چیزی را علیه این محصولات می‌خواهد کشف کند؟ جالب اینکه علم در مورد تمام فناوری ها و موضوعات فقط مشاهدات خود را از جمله راجع به اسیب‌ها گزارش می‌دهد و هیچ گاه راجع به اینکه یک فناوری خوب یا بد است حکم نمیکند. لذا اگر این خانم تا ابد هم منتظر باشند، علم نه در این مورد و نه در هیچ مورد دیگری،  گزارش ایجابی و مثبتی که ایشان انتظار دارند را ارائه نخواهد کرد. چه بسا قصد کسانی که این شبهه را مطرح می‌کنند هم همین باشد که دانش و اقتصاد یک ملت را تا ابد متوقف کنند. چه آلت دستی بهتر از مروجان جاهل و نفهم چنین مبانی فکری برای دشمن یک ملت می‌تواند کار کند.

البته با تخصص ایشان طبیعی هم هست که بگویند هنوز به علم کامل در این باره نرسیده ایم. خانم جلودارزاده برای رفع جهل خود کافی است مراجعه بفرمایند به ژورنالهای علمی جهان و گزارش‌های اف دی ای، اتحادیه اروپایی، سازمان جهانی بهداشت، فائو و همه مراجع رسمی که سلامت محصولات موجود را تأیید کرده‌اند. این شایعات و ابهاماتی که به خورد ایشان داده شده هم فقط در سایتها و رسانه‌های غیرعلمی یافت میشود. این ملت بیست سال هزینه جهل امثال ایشان را پرداخته‌اند و موجب شدند ایران که درس سال 73 اولین برنج بی‌نیاز از سم جهان را معرفی کرد، از پیشروان این فناوری به انتهای قافله پرتاب شود. با معیاری که ایشان دارند یعنی در مورد هر فناوری بنشینیم تا علم در آینده نامعلوم به چیزی نامعلوم برسد اگر در راس امور بودند این کشور را به بیابانی عقب افتاده تبدیل می‌کردند. کاش به کار و اظهار نظر در تخصص نساجی کفایت می‌کردند.

مصاحبه خانم سهیلا جلودارزاده در سایت ضد زیست‌فناوری سلامت نیوز را اینجا بخوانید

مصرف کمتر سموم سرطان زا در محصولات تراریخته سلامتی را به جامعه برمیگرداند

با استفاده از گیاهان اصلاح ژنتیکی شده (تراریخت) مانع ورود سموم شیمیایی سرطان زا و عقیم کننده به آشپزخانه خود شوید.

https://telegram.me/SofreSalamat

فواید اقتصادی و زیست محیطی محصولات تراریخته انکارناپذیر است

سیناپرس: رییس انجمن ایمنی زیستی گفت: محصولات تراریخته حاصل مهندسی ژنتیک هستند و با استفاده از فناوری زیستی جدید برای بهبود صفات و عملکرد تولید می شوند. پس عقلا و منطقا نباید با این محصولات مخالفت کرد.

همایش ملی «محصولات تراریخته در خدمت سلامت انسان و محیط زیست» روز گذشته در دانشگاه رازی کرمانشاه برگزار شد.

در این همایش یک روزه پس از قرائت استفتا مقام معظم رهبری و مراجع عظام تقلید در مورد محصولات تراریخته، ریاست دانشگاه رازی به حضار شرکت کننده در همایش خیرمقدم گفت.

دکتر کهریزی؛ دبیر علمی همایش نیز با اشاره به نقش فناوری های نوین در تحقق اقتصاد دانش بنیان، یکی از این فناوری ها را مهندسی ژنتیک دانست و گفت: دانشگاه رازی کرمانشاه 40 سال قدمت دارد و 4 دانشمند برجسته جهان اسلام، در این دانشگاه حضور دارند. از همین روست که انجمن ایمنی زیستی، این دانشگاه را برای برپایی همایش امروز برگزیده است.

در بخش دیگری از این همایش، دکتر بهزاد قره یاضی؛ اظهار کرد: جامعه ما امروز نه تنها با چالش امنیت غذایی بلکه با چالش امنیت روانی نیز روبه روست که شاید مهم تر از امنیت غذایی باشد.

وی افزود: مهندسی ژنتیک یعنی اینکه عامل وراثت را جدا کرده، بهبود ببخشیم و منتقل کنیم. محصولات تراریخته هم حاصل مهندسی ژنتیک هستند و با استفاده از فناوری زیستی جدید برای بهبود صفات و عملکرد تولید می شوند. پس عقلا و منطقا نباید با این محصولات مخالفت کرد.

قره یاضی با بیان اینکه امروز محصولات تراریخته 180 میلیون هکتار از اراضی جهان را به خود اختصاص داده اند، تصریح کرد: 82 درصد از 111 میلیون هکتار اراضی سویا در جهان تراریخته اند.

وی، سویا، ذرت، پنبه و کلزا را اصلی ترین اقلام تراریخته جهان برشمرد و گفت: ما ایرانی ها اولین برنج تراریخته جهان را تولید کردیم.

استاد پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی خاطرنشان کرد: ما خیلی وقت است که به واردکننده برنج تبدیل شده ایم که دلیل آن وجود کرم ساقه خوار برنج است. برای رفع این آفت باید از سم دیازینون استفاده کرد که به محیط زیست آسیب می رساند. حال سوال اینجاست که چرا نباید از مهندسی ژنتیک برای جلوگیری از این خطر استفاده کرد؟ در حالی که روش دیگری جز استفاده از سموم شیمیایی خطرناک وجود ندارد.

قره یاضی ادامه داد: محصولات تراریخته هیچ تاثیر مستقیمی بر موجودات غیر هدف ندارند. به همین دلیل فواید اقتصادی آن برای کشاورزان و فواید زیست محیطی آن برای جامعه انکارناپذیر است.

رییس انجمن ایمنی زیستی یادآور شد: با محصولات تراریخته می توان کیفیت های بالایی در محصولات کشاورزی ایجاد کرد . مثلا می توان مقادیر بالای ویتامین آ در برنج تولید کرد. یا مولکول های با ارزش دارویی مثل آنتی بادی ها را در داخل گیاهان به وجود آورد.

وی به مخالفت های صورت گرفته با تولید محصولات تراریخته اشاره کرد و گفت: مراکز علمی معتبر و دانشگاه های مستقل به این نتیجه رسیدند که محصولات تراریخته برای مصرف انسان و محیط زیست ایمن هستند.

استاد پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی افزود: 500 گروه تحقیقاتی مستقل در اتحادیه اروپا در 130 پژوهش طی 25 سال با صرف هزینه 300 میلیون یورو، نتیجه گرفتند که محصولات تراریخته مانند فرآورده های کشاورزی سنتی سالم هستند.

وی تصریح کرد: جمع بندی 1783 مقاله علمی معتبر نشان می دهد که تاکنون هیچ مدرک معتبری دال بر تهدید محصولات تراریخته  نسبت به محیط زیست و سلامت انسان مشاهده نشده است.

وی با بیان اینکه ماده 2 قانون ایمنی زیستی، تولید و مصرف و استفاده از محصولات تراریخته را مجاز شمرده است، اظهار کرد: سازمان بهداشت جهانی می گوید تا این لحظه در مورد هیچ یک از غذاهای مهندسی ژنتیک موجود در بازار، حساسیت زایی دیده نشده است.

قره یاضی در پایان گفت: افزایش 22 درصدی تولید محصول، کاهش 37 درصدی مصرف آفت کش های شیمیایی و افزایش 68 درصدی سود کشاورزان نتیجه استفاده از محصولات تراریخته است.